مولاعلی ع
927 «مَن زَرَعَ العُدوانَ حَصَدَ الخُسرانَ»
هر کس تخم دشمنى بکارد خوشه زیان بدرود
چو کارد کسى تخم کین در ضمیر
کند دشمنى با صغیر و کبیر
نه او بدرود جز زیان و ضرر
نه اوباشد ایمن ز بیم وخطر
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولا علی ع
926 «مَن سَلَّ سَیفَ البَغىِ اُغمِدَ فى رَأسِه»
هر کس تیغ ستم بر کشد بر سر خودش غلاف
شود (بر مغز وى فرود آید)
چو کس بر کشد تیغ ظلم و ستم
دل ناتوان را کند خون ز غم
شود بر سرش تیغ کینش غلاف
چنین است پایان کار خلاف
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری :م .الف زائر
مولاعلی ع
925 «مَنِ اعتَرَفَ بِالجَرائِر اِستَحَقَّ المَغفِرَةَ»
هر کس به گناهان خود اعتراف کند، سزاوار
آمرزش است
چو اقرار ورزد کسى بر گنه،
بداند که باشد بسى رو سیه،
سزاوار باشد بعفو و گذشت
خوش آن کس که گرد گناهى نگشت
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
924 «مَن لَم یَصبِر عَلى مَضَضِ التَّعلیم ِبَقىِ فى ذُلِّ الجَهلِ»
کسى که رنج آموختن را تحمّل نکند، در
خوارى نادانى بماند
نباشد چو در امر آموختن
تو را صبر بر سوزش سوختن
بمانى تو در خوارى جهل خویش
برى شرمسارى از اندازه بیش
==
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرد آوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
923 «مَن قَعَدَ بِهِ حَسَبُهُ نَهَضَ بِهِ اَدَبُهُ»
کسى که پستى گوهرش او را بیفکند، دانش
و ادبش او را برافرازد
چو از پستى دودمان و نژاد
کسى را رود آرزوها به باد
کند دانش او را بسى سربلند
ز یمن ادب گردد او ارجمند
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م . الف زائر