مولاعلی ع
149 «اَحمَقُ النّاسِ مَن یَمنَعُ البِرَّ وَ یَطلُبُ الشُّکرُ
وَ یَفعَلُ الشّرّ وَ یَتَوَقّعُ الخَیرُ»
نادان ترین مردم کسى است که مانع خیر باشد
و سپاس بطلبد، بدى کند و توقّع خوبى داشته باشد
چو کس باز دارد کسى را ز خیر
بود انتظار سپاسش ز غیر
ز بد باشدش نیکوئى آرزو
نباشد چنو، احمقى زشتخو
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآور ی: م.الف زائر
148 «اَحَمقُ النّاسِ مَن اَنکَرَ عَلى غَیرَهُ
رَذیلَةََ وَ هُوَ مَُقیمُُ عَلَیها»
کودن ترین مردم کسى است که کار بدى را بر دیگرى
زشت شمارد ولى خودش بر آن پافشارى کند.
از آن نیست نادانترى در شمار
که او را بود کار زشتى شعار
اگر بیند آن عیب در دیگرى
گشاید زبان ملامتگرى
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
147 «اَعجَزُ النّاسِ اَمنُهُم لِوقوعِ اَلحوادِثِ وَ هُجومِ الاَجَلِ»
ناتوان ترین مردم کسى است که از پیش آمدهاى
روزگار و یورش مرگ از همه غافلتر باشد
نباشد کسى ناتوانتر از آن،
که غافل بود از گزند زمان
نیندیشد از حمله گرگ مرگ
نباشد پى توشه و زاد و برگ
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر
146 «اَعجَزُ النّاسِ مَن عَجَزَ عَنِ اِکتِسابِ
الأَخوانِ وَ اَعجَزُ مِنهُ مَنضَیَّعَ مَن ظَفَرَ بِهِ مِنهُم»
ناتوان ترین مردم کسى است که نتواند دوستانى
بدست آوردو ناتوان تر آنکه دوستان بدست آورده را
هم از دست بدهد
===
بسى ناتوان باشد و زار، کس،
که بر دوستى نیستش دسترس
وز او ناتوانتر نباشد بیاد،
که او دوستان خود از دست داد
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : .م الف ز ائر
مولاعلی ع
145 «اَعجَزُ النّاسِ مَن قَدَرَ عَلى اَن یُزیلَ اَلنَّقصَ
عَن نَفسِهِ فَلَم یَفعَلَ»
ناتوان ترین مردم کسى است که بتواند نقص
را از نفس خود بزداید ولى نزداید.
چو کس را بود چاره نقص خویش
ولى پاى نگذارد از جهل پیش
نباشد ازو ناتوانتر کسى
به قدر است، کمتر ز خار و خسى
=
کتاب هز ار گوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م الف ز ائر