مولاعلی ع
296 «ِِِایّاکَ وَ مُستَهجَنَ الکَلامِ فَاِنّهُ یِوغِّرُ القُلوبَ»
از سخن زشت بپرهیز، زیرا دلها را به کینه مىآورد
به زشتى میالاى هرگز دهان
به بیهوده گفتن تو مگشا زبان
کز آن آتش کینه روشن شود
مولاعلی ع
295 «اِیّاکَ وَ الاِعجابَ وَ حُبَّ الاِطراء فَاِنَّ
ذلِکَ مِن اَوثَقِ فُرَصِ الشّیطانِ»
از خودپسندى و تمایل به ستایش زیاد بپرهیز، زیرا
این از استوارترین فرصتهاى شیطان است
ترا خود پسندى سزاوار نیست
بتر ز آن بدنیا دگر کار نیست
ستایش کند گمرهت هر چه بیش
تو در راه شیطان منه گام خویش
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
294 «اِیّاکَ وَ العَجَلَ فَاِنّهُ مَقرونُُ بِالعِثارِ»
از شتاب بپرهیز زیرا آن به لغزش نزدیک است
بود کار شیطان ملعون شتاب
منه گام اندر ره ناصواب
شتابت کند کار یکسر خراب
ترا در نظر آب آید سراب
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطا ء الله مجدی
=
گرد آوری : م.الف زائر
مولا علی ع
==
293 اِیّاکَ وَ المَکرَ فَانَّ المَکرَ لِخُلُقُُ ذَمیمُُ»
از مکر بپرهیز زیرا خوى زشتى است.
تو مکر و خدیعت میاور بکار
ز ناراستى جان من شرم دار
میندیش بد تا نبینى تو بد
که جز کشته خویش کس ندرود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآ وری : م.الف ز ائر
مولاعلی ع
292 «اِیّاکَ وَ الفُرقَةَ فَاِنّ َالشّاذَّ
مِنَ النّاسِ لِلشَّیطانِ»
از جمعیّت جدا مباش زیرا شخص تنها مانده
در معرض خطر شیطان است
ز جمعیّت حقّ چو گشتى جدا،
نباشى تو از دام شیطان رها
چو دست خدا با جماعت بود،
چه بیم ار ترا نى شجاعت بود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری: م.الف زائر