مولا علی ع
895 «مَن قَلَّ کَلامُهُ بَطَنَ عیبُهُ»
هر کس کمتر بگوید عیبش پوشیده مى شود
چو کوتاه باشد کسى را کلام،
مصون ماندش عزّت و احترام
نهان ماند عیبش ز چشم کسان
ملامت نگردد ز سوى خسان
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.ا لف زائر
مولاعلی ع
894 «مَن لا اَمانَةَ لَهُ لا دینَ لَهُ»
هر کس امین نباشد ایمان ندارد
چو رسم امانت نیارى بجا
نباشد ترا گر به پیمان وفا
ترا دین و ایمان نباشد درست
بود پایه اعتقاد تو سست
===
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرد آور ی: م.ا لف زائر
مولاعلی ع
893 «مَن عَرَفَ نَفسَهُ عَرَفَ رَبَّهُ»
هر کس خود را بشناسد، پروردگارش
را شناخته است
به ذات خود ار معرفت یافتى
ز اهریمنى روى برتافتى،
از این ره به ذات خدا پى برى
چو نیکو بدین بو العجب بنگرى
==
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.ا لف زائر
مولاعلی ع
892 «مَن ساءَت سیرَتُهُ سَرّت مَنِیَّتُهُ»
مرگ شخص بد رفتار باعث شادى مردم است
چو کس را نکوهیده باشد روش
کند دشمن و دوستش سرزنش
به مرگش همه خلق شادى کنند
نه دیگر از او هیچ یادى کنند
==
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر
مولاعلی ع
891 «مَن اطاعَ هَواهُ هَلَکَ»
هر کس پیرو هوى و هوس خود باشد
هلاک گردد
هر آن کس بود پیرو دیو نفس،
خورد گول اهریمن و دیو نفس
به کشتن دهد عاقبت خویش را
چو فرمان برد آن بد اندیش را
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م. الف زائر