مو لاعلی ع
900 «مَن اَبصَرَ زَلَّتَهُ صَغُرَت عِندَهُ زَلَّةُ غَیرِهِ»
هر کس به خطاى خودش بینا باشد لغزش دیگران
نزدش کوچک خواهد بود
بود آگه از لغزش خود چو کس
ورا دیدن عیب خویش است بس
نبیند هم او لغزش دیگران
و گر بیند، او چشم پوشد از آن
==
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف ز ائر
مولاعلی ع
899 «مَن بَحَثَ عَن اَسرارِ غَیرِه أظهَرَ اللّهُ اَسرارَهُ»
هر کس در اسرار دیگرى کنجکاوى کند، خدا
اسرارش را فاش مى سازد
کنى راز دیگر کسان را چو فاش
تو از سرّ خود هیچ ایمن مباش
کند عالم الغیب آن را عیان
فرو بند از راز مردم زبان
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطا ء الله مجدی
=
گرد آور ی: م.الف زائر
مولاعلی ع
898 «مَن سَألَ فى صِغَرِهِ اَجابَ فى کَبَرِهِ»
هر کس در کودکى بپرسد در بزرگى جواب گوید
چو پرسنده باشى به عهد صغر
زدانش شوى بیشتر بهره ور
به وقت بزرگى تو گوئى جواب
بپرهیزى از گفته ناصواب
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآور ی: م .الف زائر
مولاعلی ع
897 «مَن قالَ بِما لا یَنبَغی یَسمَعُ ما لا یَشتَهى»
هر کس چیزى را که شایسته نیست بگوید
آنچه را دوست ندارد بشنود
چو گوید کسى آنچه شایسته نیست
هم او بشنود آنچه بایسته نیست
بیندیش و آنگه بگفتن در آى
برو لب فرو بند از نا رواى
===
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر
مولا علی ع
896 «مَن قَلَّ کَلامُهُ قَلّت اثامُهُ»
هر کس کمتر بگوید گناهانش کمتر مىشود
کسى را که کوتاه باشد سخن
نیفتد ز گفتن برنج و محن
گناهان او نیز کمتر شود
مر او را تامّل میسّر شود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف ز ائر