مولا علی ع
567 «عَجِبتُ لِمَن یَرى اَنَّهُ یُنقِصُ کُلّ یَومِِ فى نَفسِهِ
و َعُمرِهِ وَ هُوَ لا یَتَأهَب لِلمَوت»
عجب دارم از کسى که مى بیند هر روز از جان
و عمرش کاسته مى شود، لیکن
براى مردن آماده نمى گردد
عجب دارم از آن که در هر دمى،
رسد نقص بر جان و عمرش همى
ولى نیست در فکر فرداى خویش
که تا هست خیرى فرستد به پیش
=
کتا ب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر