مشاعره 241
نفس سوخته ی لاله خطی آورده ست
ازدل خاک که آرام درآن جاهمه نیست
صائب
=
تنهائیم راباتو قسمت می کنم سهم کمی نیست
گسترده تر ازعالم تنهائی من عالمی نیست
محمدعلی بهمنی
=
تنهابه خواستن نرسد کس به کوی دوست
هرتشنه ای به چشمه ی حیوان نمی رسد
عبدالعلی نگارنده
=
دامن صحرانبردازچهره ام گرد زلال
می روم چون سیل تادریابه فریادم رسد
صائب تبریزی
=
دانسته سفرکردم و ازکوی تورفتم
تاگوش تو ازناله درآزارنباشد
میرصیدی تهرانی
=
دامن کشیدن ازکف عشاق سهل نیست
یوسف ازاین گناه به زندان نشسته است
صائب تبریزی
=
تنهاتوئی آگاه زحال دل مردم
جزتوبه جهان محرم اسراردگرنیست
حسن مروجی
=
تنها زدوستان وفاپیشه ی عزیز
آزادی وعدالت وحق بود یارمن
میرابوالقاسمی (سفیر)
=
نفسی بیاوبنشین سخنی بگو وبشنو
که قیامت است چندانسخن ازدهان خندان
سعدی
=
نقاب گل کشیدو زلف سنبل
گره بند قبای غنچه واکرد
حافظ
=
گردآوری : م.الف زائر