مشاعره 234


مشاعره 234

دارد بهارمی گذرد باشتاب عمر
فکری کنید فرصت پلکی درنگ نیست 
محمدسلمانی 
=
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت 
سعدی
=
تن ازدرد لرزان چوازباد بید
دل ای جان شیرین شده ناامید
فردوسی 
=
دارم امید براین اشک چو باران که مگر
برق دولت که برفت ا زنظرم بازآید
حافظ
=
دارم این یکی چشمه کارازپیرکنعان یادگار
چشم راازگر یه درراه عزیز انداختن 
صائب تبریزی 
=
نعره زنان می روم تابه کجا گیردم 
سیلم وبگرفته ام راه بیابان او
ابوالحسن ورزی
=
وعده قتلم به فردا آن پری پیکردهد
بازمی ترسم که فرداوعده دیگر دهد 
کاکاقزوینی
=
دارم به شاهی دسترس کاو منبع فیض است وبس
د رسایه ی بال مگس شاهین پران پرورد
فروغی بسطامی 
=
دارم دلی جفای بسی خوبرو دراو
یک قطره خون گرم وهزارآرزو دراو
فغانی شیرازی 
=
وعده وصل توای دوست به عید افتاده ست 
وه که این وعده چه بسیاربعید افتاده ست
جلالی یزدی 
=
گردآور ی: م الف زائر


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد