مشاعره 201
تاکی آخرچوبنفشه سرغفلت درپیش
حیف باشدکه تودرخوابی ونرگس بیدار
سعدی
=
رشته ای برگردنم افکنده دوست
می کشد هرجاکه خاطر خواه اوست
لاادری
=
تاکی درانتظارقیامت توان نشست
برخیز تا هزارقیامت به پاکنی
فروغی بسطامی
=
یارب این شمع دل افروز زکاشانه کیست ؟
جان ماسوخت بپرسید که جانانه کیست ؟
حافظ
=
تاصباشانه برآن زلف خم اندرخم زد
آشیان دل یک سلسله رابرهم زد
فروغی بسطامی
=
دوستی باناتوانان مایه ی روشندلی است
موم چون بارشته سازد شمع محفل می شود
صائب
=
دلازهجرمکن ناله زانک درعالم
غم است وشادی و خاروگل ونشیب وفراز
حافظ
=
زان شبی که وعده کردی روزوصل
روزوشب را می شمارم روزوشب
مولوی
=
باچنین چهره که امروز تو آرسته ای
هرکه آیینه به دست تودهد دشمن توست
وفائی
=
تاگذارمافتدبرنوگلی
چون صبا افتان وخیزان آمدیم
مهرداداوستا
=
گردآوری : م. الف زائر
=