مولاعلی (ع) - 799
عَحِبتُ لِلبَخیلِ یَستَعجِلُ بِالفَقرالذّی مِنهُ هَروبُُ وَیَفوتُهُ الغِنیَ
الذّی اِیاهُ طَلَبَ فَیُعیشُ فی الدّنیا عَیشَ الُفقراءِ وَ یُحاسِبُ
فیِ الاخِرَهِ حِسابَ الاَغنیاءِ.
درشگفتم ازبخیل که بادارائی خودبه سوی فقری که ازآن گریزان
است می شتابد وآن دارائی راکه خواهان است ازدست
می دهد , دردنیا زندگی فقرارادارد ودرآخرت حساب اغنیا
راازاو می خواهند.
I am surprised of an avaricious man who , despite
his wealth , lives in poverty of which he is afraid
and loses a luxurious like for which he is eager. He
is like a poor man in this world and will be
judged as a rich man in the other.
دارم عجب ازلئیم بدبخت که خواست
داراباشد ولیک مانندگداست
درحشرحساب اغنیارو خواهند
هرچندکه اندرین جهان چو ن فقراست
=
ترجمه شعری وانگلیسی
ابوالقاسم حالت
=
گردآوری : م.الف زائر