حضرت محمد(ص) - 129
اَلضَّیفُ یَاتیِ القَومَ بِرزقِهِ .
مهمانی که به قومی وارد می شود روزی خودرانیز به همراه می آورد.
A guest brings his own livelihood with him.
درخانه خویش هرکه مهمان دارد
بایدکه بسی محترمش بشمارد
مهمان چو بخانه ای قدم بگذارد
خودهمره خویش رزق خود می ارد.
=
ترجمه شعری وانگلیسی
ابوالقاسم حالت
=
گردآوری : م.الف زائر