فریدون توللی وشعری ازاو .

فریدون توللی 

یکی از اشعار وی   مریم در نیمه های شامگاهان آن زمان که ماه زرد و شکسته می دمد از طرف خاوران استاد ه در سیاهی شب مریم سپید آرام و سرگردان او مانده تا که از پس دندانه های کوه مهتاب سر زند کشد ا ز چهر شب نقاب  بارد بر او فروغ و بشوید تن لطیف در نور ماهتاب بستان به خواب رفته و می دزدد آشکار دست نسیم عطر هر آن گل که خرم است شب خفته در خموشی و شب زنده دار شب چشمان مریم است مهتاب کم کمک ز پس شاخه های بید دزدانه می کشد سرو می افکند نگاه جویای مریم است و همی جویدش به چشم   در آن شب سیاه دامن کشان ز پرتو مهتاب تیرگی رو می نهد به سایه اشجار دور دست  شب دلکش است و پرتو نمناک ماهتاب خواب آور است و مست اندر سکوت خرم و گویای بوستان مه موج می زند چو پرندی به جویبار می خواند آن دقیقه که مریم به شستشو است

فریدون توللی در سال 1298 در شیراز به دنیا آمد 
  پس از پایان دوره آموزشهای دبستانی و دبیرستانی در این شهر وارد دانشگاه تهران شد و در سال 1320 در رشته باستان شناسی دانشکده ادبیات این دانشگاه فارغ التحصیل شد سپس به کار باستان شناسی روی آورد چندی رییس اداره باستان شناسی استان فارس بود پس از شهریور 1320 وارد فعالیتهای سیاسی شد و در راستای این فعالیتها به نوشتن مقالاتی تحت  عنوان التفاصیل پرداخت پس از مرداد 1332 که تب و تابهای سیاسی جامعه فرو نشست از فعالیت سیاسی دست شست و در کتابخانه دانشگاه پهلوی شیراز به کار مشغول شد
توللی بر اثر آشنایی با نیما در شعر به شیوه جدید گرایش یافت و به یکی از پیشروان آن تبدیل شد دفترهای شعر رها و نافه او محصول همین دوران است وی بعد ها در مرز میان شیوه نو و کهنه متوقف ماند و به مخالفت با فرم آزادی نیمایی پرداخت و سر انجام با انتشار پویه که مجموعه ای از غزل و قصیده به شیوه قدیم است پا در راه بازگشت نهاد
وی درسال 1364 در گذشت  .