حدیثی ازمولاعلی


مولاعلی (ع)


وزَراءُ السوءِاََعوانُ الظَُُلمَه وَاِخوانُ الاَثَمَه .

 

Bad ministers are assistants of tyrants and

 

brothers of sinners.  

 

وزیران بدکار. یاران ستمگران وبرادران گنهکارانند. 

 

شاهی که به دورست زا نصاف وکرم

 

ازغصه کند پشت ر عیت راخـــــــــم

 

وان فتنه گران که دستیاران وی اند

 

یاران ستمگرند و خواهان ستـــــــم .

=

ترجمه شعری وانگلیسی

ابوالقاسم حالت

گرد آوری : م.الف زائر






امروز باحافظ


فال حافظ

 

Hafiz

 

حافظ

 
Ghazal 335

© Shahriar Shahriari
Los Angeles, Ca
April 10, 1999

 

در خرابات مـغان گر گذر افـتد بازم
حاصـل خرقـه و سـجاده روان دربازم
حـلـقـه توبـه گر امروز چو زهاد زنم
خازن میکده فردا نـکـند در بازم
ور چو پروانـه دهد دسـت فراغ بالی
جز بدان عارض شـمـعی نـبود پروازم
صحـبـت حور نخواهم که بود عین قصور
با خیال تو اگر با دگری پردازم
سر سودای تو در سینه بماندی پـنـهان
چـشـم تردامـن اگر فاش نگردی رازم
مرغ سان از قفس خاک هوایی گشـتـم
بـه هوایی کـه مگر صید کند شهـبازم
همـچو چنگ ار به کناری ندهی کام دلم
از لـب خویش چو نی یک نفسی بـنوازم
ماجرای دل خون گشته نـگویم با کـس
زان که جز تیغ غمت نیست کسی دمسازم
گر بـه هر موی سری بر تن حافـظ باشد
همـچو زلفـت همـه را در قدمت اندازم




اذکارمفید


هذه مجموعة أذکار ارجوا المداومة علیها بتوفیق من الله لکم ولی أنا العبد الفقیر المسکین المستکین وعسى أن تقوی القلوب للجهاد فی سبیل الله بالسنان واللسان فان کتب الله لنا نصراً یجعله بفضله نصراً لدینه وان کتب لنا قتلاً یجعله بفضله قتلاً فی سبیله وعسى أن یجعلنا الله بذکره نوره فی أرضه والهداة إلى سبیله والإدلاء علیه سبحانه وتعالى ، قال تعالى ( یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ * رِجَالٌ لا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ )


أولا : - قراءة هذه الآیات فی کل یوم مرة ، والأفضل بعد الفرض وهی

(1) وَإِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ (البقرة:163) ..

(2) اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلا یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ) (البقرة:255) ..

(3) اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ) (آل عمران:2) ..

(4) هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاءُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ) (آل عمران:6) ..

(5) شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلائِکَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ) (آل عمران:18) ..

(6) )اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَیَجْمَعَنَّکُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لا رَیْبَ فِیهِ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِیثاً) (النساء:87) ..

(7)ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ وَکِیلٌ) (الأنعام:102) ..

(8)اتَّبِعْ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ) (الأنعام:106) ..

(9) قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ جَمِیعاً الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ الَّذِی یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَکَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ) (الأعراف:158) ..

(10) اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا إِلَهاً وَاحِداً لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ) (التوبة:31) ..

(11) .. فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ) (التوبة:129) ..

(12) )وَجَاوَزْنَا بِبَنِی إِسْرائیلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْیاً وَعَدْواً حَتَّى إِذَا أَدْرَکَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا الَّذِی آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرائیلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِینَ) (یونس:90) ..

( 13) فَإِلَّمْ یَسْتَجِیبُوا لَکُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَنْ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ) (هود:14) ..

(14) )کَذَلِکَ أَرْسَلْنَاکَ فِی أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهَا أُمَمٌ لِتَتْلُوَ عَلَیْهِمُ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَهُمْ یَکْفُرُونَ بِالرَّحْمَنِ قُلْ هُوَ رَبِّی لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ مَتَابِ) (الرعد:30) ..

(15) یُنَزِّلُ الْمَلائِکَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ) (النحل:2) ..

( 16) اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى) (طـه:8) ..

(17) )إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی) (طـه:14) ..

(18) إِنَّمَا إِلَهُکُمُ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَسِعَ کُلَّ شَیْءٍ عِلْماً) (طـه:98) ..

(19) وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ) (الأنبیاء:25) ..

(20 ) وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ (الأنبیاء:87) ..

(21) فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَرِیمِ) (المؤمنون:116) ..

(22) )اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ ) (النمل:26) ..

( 23) وَهُوَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِی الْأُولَى وَالْآخِرَةِ وَلَهُ الْحُکْمُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ) (القصص:70) ..

(24) وَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ کُلُّ شَیْءٍ هَالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُکْمُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ) (القصص:88) ..

(25) یَا أَیُّهَا النَّاسُ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَکُونَ) (فاطر:3) ..

(26) إِنَّهُمْ کَانُوا إِذَا قِیلَ لَهُمْ لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ یَسْتَکْبِرُونَ) (الصافات:35) ..

(27) خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِیَةَ أَزْوَاجٍ یَخْلُقُکُمْ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فِی ظُلُمَاتٍ ثَلاثٍ ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ) (الزمر:6) ..

(28) غَافِرِ الذَّنْبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِیدِ الْعِقَابِ ذِی الطَّوْلِ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ) (غافر:3) ..

(29) ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَکُونَ) (غافر:62) ..

(30) هُوَ الْحَیُّ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ) (غافر:65) ..

(31) لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ) (الدخان:8) ..

(32) فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَکُمْ وَمَثْوَاکُمْ) (محمد:19) ..

(33) هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ) (الحشر:22) ..

(34) هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ) (الحشر:23) ..

(35) اللَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ) (التغابن:13) ..

(36) رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکِیلاً) (المزمل:9) ..

(37) وَهُوَ اللَّهُ فِی السَّمَاوَاتِ وَفِی الْأَرْضِ یَعْلَمُ سِرَّکُمْ وَجَهْرَکُمْ وَیَعْلَمُ مَا تَکْسِبُونَ) (الأنعام:3) ..

(38) لَکِنَّا هُوَ اللَّهُ رَبِّی وَلا أُشْرِکُ بِرَبِّی أَحَداً) (الکهف:38) ..

(39) قُلْ أَرُونِیَ الَّذِینَ أَلْحَقْتُمْ بِهِ شُرَکَاءَ کَلَّا بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ) (سـبأ:27) ..

(40) لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَداً لاصْطَفَى مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ) (الزمر:4)
ثانیا : - صلاة الغنیة:

(40 مرة ،فی اربعین یوم) فی کل یوم مرة والأفضل أن تکون بعد الفرض وهی :


رکعتان فی کل رکعة : الفاتحة وعشر مرات ( قُلِ اللَّهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ) (آل عمران :26) ، فإذا سلم یقول عشرا : ( رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ ) (المؤمنون:118) وعشر مرات : ( اللهم صل على محمد وآل محمد وسلم تسلیما ) ، ثم یسجد ویقول : ( رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکاً لا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِی إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ) (صّ:35) .
ثالثا : - قراءة سورة الرحمن وتبارک بعد صلاة الفجر أو إحداهما فی کل یوم مرة .
رابعا : - قراءة سورة یس والواقعة بعد صلاة العشاء أو إحداهما فی کل یوم مرة .



سیره دکتر بهشتی


اشاره:


آنچه در پی می‌آید، ذکر چند نکته و خاطره کوتاه است (از کتاب سیرة شهید دکتر بهشتی، اثر غلامعلی رجایی، نشر شاهد) که وجهی از شخصیت کم‌نظیر شهیدبهشتی را به نمایش می‌گذارد.‏




‏1ـ مناظره با توده‌ای‌ها

توده‌ای‌ها جلسه را در طبقه دوم یک مشروب‌فروشی گذاشته بودند. فرزند شهید بهشتی می‌گوید: وقتی وارد شدیم، ما را به طبقه بالا بردند. نگاهی به اطراف کردیم، دیدیم بساط سیگار و آبجو روی میزها پهن است و هر کس با یک یا چند دختر دور یک میز نشسته‌اند و سیگار می‌کشند و مشروب می‌خورند. پدرم وقتی وارد شد، چون همیشه در سفرها حصیری به عنوان جانماز همراه داشت، گفت: «من نمازم را نخوانده‌ام.» حصیر را پهن کرد و در آن فضا به نماز ایستاد. پس از نماز بحث شروع شد.

مجری برنامه سؤالات زیادی خواند و جلسه را ترک کرد و پدرم را با آن جمعیت و حدود 70 سؤال تنها گذاشت. یکی از افراد سؤالی کرد که بیشتر جنبة دست‌انداختن داشت. او گفت: «آقای بهشتی! می‌گویند در بهشت رودهایی از عسل روان است. تکلیف من که به عسل علاقه ندارم، چیست؟» همه خندیدند. پدرم چند لحظه مکث کرد و سؤال را این‌گونه پاسخ داد که جوّ را حسابی کنترل کرد. ایشان گفت: «اول باید ببینیم شما را به بهشت راه می‌دهند، بعد ببینیم با مشکل شما که از عسل خوشتان نمی‌آید، چه باید کرد!» البته توضیحات دیگری هم داد. ‏

پس از اتمام جلسه که پایین آمدیم، ایشان خواست سوار ماشین شود، یکی از اعضای شرکت‌کننده که احتمالاً مست بود، قصد داشت از پشت با چاقو به پدرم حمله کند که یکی از بچه‌های انجمن اسلامی او را گرفت و خواست پلیس را خبر کند که پدرم فرمود: «این حواسش سر جایش نیست، رهایش کنید. کاری نکرده است که نیاز به دخالت پلیس باشد.»



‏2ـ دیدار با دانشجویان

بعضی مارکسیست‌ها که قصد اذیت وی را داشتند، مراسم را به گونه‌ای ترتیب می‌دادند که سر میزشان آبجو باشد و حرمت او شکسته شود؛ اما او تحمل می‌کرد و می‌گفت: «اینها ایرانی هستند و من هم اگر احساس کنم هنوز 10درصد اینها مسلمان هستند و تعصب ایرانی و مسلمانی خودشان را حفظ کرده‌اند، ولی 90 درصدش را از دست داده‌اند، باید کاری کنم با این ارتباط، 10درصد آنها به 15درصد تبدیل شود. و حضور در مجلس شراب آنگاه حرام است که قصد انسان از این کار لهو و لعب باشد؛ اما بعضی از اینها به قصد آزار من مشروب سر میز می‌گذارند، پس قصد لهو و لعب ندارند و من به قصد مباحثه در این جلسات شرکت می‌کنم نه قصد دیگر.» نگاه متفاوت وی به این قضیه مایة تعجب همگان بود.



‏3ـ مسلمان شدن عده‌ای

از جمله این افراد پرفسور فرانک بود که در ‌هانوفر، مسلمان شد و زن ایرانی گرفت. خانمی به شهید بهشتی نامه نوشت و اظهار داشت: «من مسیحی هستم. خیلی دلم می‌خواهد مسلمان شوم؛ ولی نمی‌خواهم از کلیسا خارج شوم.» وی در پاسخ نوشت: اگر شما به اسلام ایمان بیاورید، لازم نیست از کلیسا خارج شوید. در همان جا نیز می‌تواند به احکام اسلام عمل کرد.



‏4ـ دروس اسلامی در آلمان

او ورود دروس دینی اسلامی در ترکیب درس‌های دانش‌آموزان آلمانی را به تصویب رساند تا اگر در بعضی مناطق، بچه‌های مسلمان یا حتی غیرمسلمان بخواهند درس دینی داشته باشند، ناچار نباشند مسیحیت و سایر ادیان را مطالعه کنند، بلکه متون اسلامی هم داشته باشند.



‏5ـ گشاده‌رویی

دکتر بهشتی با گشاده‌رویی، خوش‌مجلسی و هم‌صحبتی در جهت رفع مشکلات ایرانیان مقیم آلمان و سرکشی به خانواده‌ها می‌کوشید. با همه به خصوص کسانی که خیلی کشش مذهبی نداشتند، حتی با خارجی‌هایی که به مسجد رفت و آمد می‌کردند، خیلی خوش‌برخورد بود تا رابطه آنها با مسجد قطع نشود.



‏6ـ مستقل نگه داشتن اتحادیه

تأکید بر اینکه اتحادیة دانشجویان مسلمان در اروپا (گروه فارسی‌زبانان) باید طوری باشد که هر ایرانی مسلمان که به خارج از کشور می‌آید، احساس کند پناهگاهی دارد که می‌توان به آنجا رفت‌ و آمد کرد. عدم پذیرش مسئولیت سرپرستی اتحادیه و اصرار بر اینکه نقش مشاوره‌ای داشته باشد و اداره آن با حوزه دانشجویان باشد. او می‌خواست اعضای اتحادیه رشد کنند و نگاهشان فقط به وی نباشد.



‏7ـ رفع اختلاف خانوادگی

در مسجد ‌هامبورگ همسران آلمانی بعضی ایرانیان مشکلات خانوادگی خود را با وی در میان می‌گذاشتند و راه‌‌حل می‌خواستند. به عنوان نمونه، خانمی آلمانی که به دلیل ازدواج با یک ایرانی، مسلمان شده بود به وی مراجعه کرد و گفت: «شوهرم اجازه نمی‌دهد که من با مرد غریبه در مجلس رقص حاضر شوم؛ ولی خودش می‌رود و با زن دیگری می‌رقصد! اگر این کار در اسلام بد است، چرا خودش این کار را می‌کند؟» دکتر بهشتی فرمود: «حرف شوهر شما درست است؛ این کار برای شما جایز نیست، البته برای شوهرتان هم جایز نیست با زن نامحرم برقصد. وقتی کاری از نظر اسلام بد باشد، حکم آن برای همه یکسان است.» ایشان آن خانم را قانع کرد، بعد شوهر او را نیز خواست و به او تذکر داد.



‏8 ـ نظم و تیزبینی

وی دقیقاً ساعت 8 در دفتر مرکز اسلامی ‌هامبورگ مشغول کار می‌شد. اتفاقاً شخصی برای تبلیغ به آلمان آمده بود. صبح روز اول، ساعت 30/8 به مسجد آمد. دکتر بهشتی به او گفت: «ما کارمان را ساعت 8 شروع می‌کنیم.» او هم گفت: «بله من زودتر آمدم، ولی وسیله پیدا نشد.» دکتر گفت: «من به این حرف‌ها کار ندارم؛ ما کارمان را ساعت 8 شروع می‌کنیم. شما هم باید ساعت 8 اینجا باشید.» این صراحت باعث نگرانی او شد و به یکی از افراد گفت: «دکتر بهشتی دارای دقت قلب است نه رقت قلب!» دکتر که خیلی تیزبین بود، دستور داد کت و شلواری برایش بخرند تا با لباس روحانیت به دفتر نیاید. بعدها که این شخص مسائل مختلفی پیدا کرد، معلوم شد چقدر دکتر بهشتی در شناخت افراد، دقیق و نکته‌سنج بوده است.



‏9ـ رعایت احکام شرعی

آلمانیها عادت دارند اگر کسی می‌خواهد سیگار بکشد، فوراً فندکشان را برای او آتش می‌کنند و در پذیرایی جلو میهمان، شراب و لیوان می‌گذارند. دکتر بهشتی به اصحاب و دانشجویان ایرانی توصیه می‌کرد: «شما تا می‌‌توانید، بر میزهایی که مشروب هست حاضر نشوید. (و این کار مشکلی است چون آنجا معمولاً با مشروب پذیرایی می‌کنند) شما لازم نیست در این رفتار و احترام، مثل آلمانی‌ها باشید؛ مثلاً اگر می‌خواهند مشروب بخورند، شما لیوان جلویشان نگذارید چون این کار از نظر شرع جایز نیست.»‏

codex27x

page06

ارسال خبر از طریق ایمیل




روش استخاره به قران به روش امیرالمومنین (ع)



روش استخاره به قران به روش امیر المومنین(ع)


از امام علی علیه السلام نقل شده که فرمودند هر که بخواهد به قرآن تفأل کند، (باید ابتدا نیت کاملا واضحی و بدون شرطی نماید)، سپس سه مرتبه سوره فاتحه و سه مرتبه سوره توحید را بخواند و سپس این دعا را بگوید:
«اَللّهُمَّ اِنّی تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ وَ تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ الْکَریمِ فَأَرِنی ما هُوَ مَکْتُوبٌ فی سِرِّکَ الْمَخْزُونِ وَ فی غَیبِکَ الْمَکْنُونِ یا ذَا الْجَلالِ وَ الْاِکْرامِ»
سپس قرآن را باز نماید و هفت ورق را بشمارد و سطر هفتم از ورق هفتم(صفحه‌ی سمت راست) را بنگرد ببیند که اولین حرف از سطر هفتم چیست.

چنانچه (الف) بود: در آن کار خیر و شادی و امنیت و موفقیت است .
چنانچه (ب) بود: بدرستیکه منافغ و سود زیادی خواهد دید و از آنچه او از آن می‌ترسد امنیت پیدا می‌کند.
چنانچه (ت) بود: او در معصیت و گناه می افتد و باید از آن کار پرهیز کند.

چنانچه (ث) بود: خوشبختی دنیا وآخرت نصیب وی می گردد.
چنانچه (ج) بود: پس در کاری که قصد کرده در آن منافع و سود فراوانی می‌باشد.
چنانچه (ح) بود: خداوند روزی حلال و پاکی نصیب وی می‌گرداند از آنجائیکه او پیش بینی آنرا نکرده باشد.
چناچه (خ) بود: بدرستی دلالت می‌کند بر اینکه این عمل غیر صالح است و نباید قصد آن کند.
چناچه (د) بود: پس مددی حاصل می‌شود و به سعادت و خوشبختی می‌رسد.
چناچه (ذ) آمد: دشمنان را مقهور و ناراحت خواهد کرد.
چنانچه (ر) آمد: پس او بر قوم خود نصرت و برتری می‌یابد.
چنانچه (ز) بود پس او بر خصومت و دشمنی و ترس و تنفر می‌افتد .
چنانچه (س) باشد: خداوند خوشبختی و خیر را نصیب او می‌گرداند.
چنانچه (ش) باشد: پس باید برایش از طرف دشمنان ترسید .
چنانچه (ص) بود: او در شدت و ناراحتی می‌افتد و باید در صدقه دادن عجله کند.
چنانچه (ض) باشد: پس او دارای مال و خیر می‌شود.
چنانچه (ط) آمد: در دنیا و آخرت موفقیت نصیبش می‌گردد.
چنانچه (ظ) آمد: درآن کار رازی که پنهان است آشکار می‌گردد.
چنانچه (ع) آمد: پس در کارش کمک خواهد شد و موفق می‌شود.
چنانچه (غ) بود: در کاری می افتد که باید برایش ترسی از آن کار داشت و باید صدقه بدهد.
چنانچه (ف) بود: خداوند بزرگ حاجتش را برآورده می کند، و همچنین وصالش بعد از دوری و فراق را می‌انجامد.
چنانچه (ق) آمد: پس او خوشبخت و مورد قبول بندگان خدا می‌باشد.
چنانچه (ک) باشد درخصومت ودشمنی می افتد پس باید صدقه بدهد.
چنانچه (ل) باشد: پس او حاجتش برآورده می شود ودشمنان را مقهور می‌کند .
چنانچه (م ) باشد: پس حتماً باید دوری کند از آن کار، زیرا که موجب پشیمانی وی خواهد شد.
چنالنچه (ن) آمد: انجام آن کار خوب است .
چنانچه (و) آمد: مال وثروت نصیب او می شود و به هیچکس محتاج نمی‌شود.
چنانچه (ه) بود: در کارش توقف و تأخیر ایجاد می شود ولی عاقبت کارش به خیر و خوبی می‌انجامد .

چنانچه (ی) بود: مژده خوبی به وی داده می‌شود.


=