28 «اَلدّهرُ یَومانَ یومُُ لَکَ وَ یَومُُ عَلیکَ فَاِذا کانَ
لَکَ فَلا تَبطُر وَ اِذا کَانَ عَلَیکَ فَاصطَبِر
دنیا دو روز است روزى بسودت و روزى بزیانت، روزى
که بسود تو است تند ممتاز و روزى که بزیان
تو است شکیبا باش
دو روز است دنیاى دون اى پسر
برى سود یک روز و روزى ضرر
بروزى که سود است آهسته ران
صبورى نما پیشه، روز زیان
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآور ی: م.الف زائر
27 «اَلعِلمُ خَیرُُ مِن المالِ اَلعِلمُ یَحرُسُکَ وَ اَنتَ تَحرُسُ المالَ»
دانش از مال بهتر است زیرا دانش نگه دار
تو است ولى تو نگه دار مالى
بود بهتر از مال دانش بسى
ز دانش بهر جا که خواهى رسى
ازیرا که دانش نگهبان تو است
ولى مال در زیر فرمان تو است
==
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء ا لله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
26 «اَلحَریصُ فَقیرُُ وَ اِن مَلَکَ الدّنیا بِحَذافیرها
آرزمند اگر همه دنیا را هم مالک گردد باز نادار است
حریص ار بگیرد تمام جهان،
شود مالک او بر زمین و زمان
فقیر است بیچاره از فرط آز
، همیشه بود دست حرصش دراز
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
25 «اَلدّنیا سِجنُ المؤمنِ وَ المَوتُ تُحفَتُهُ وَ الجَنّةُ مَاواهُ
دنیا زندان مؤمن و مرگ ارمغان او
و بهشت جایگاهش میباشد
جهان است زندان مؤمن همى
نخواهد در آن زیستن جز دمى
بود تحفه اش مرگ و مأوا بهشت
چنینش خداوند یکتا سرشت
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآور ی: م.الف زائر
24 «اَلعارِفُ مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَاَعتَقَها وَ نزّهَها
عَن کُلِّ ما یُبعِدُها وَ یوبِقُها»
عارف کسى است که نفسش را بشناسد و آزاد کند
واز آنچه او را از خدا دور مىسازد یا بهلاکت
مىرساند، پاک گرداند
بود عارف آن کس که خود را شناخت
ز بند هوى نفسش آزاد ساخت
ز غیر خدا لوح دل را زدود
رها خود ز بند هلاکت نمود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر