مولاعلی ع
202 «اَشقَى النّاسِ مَن باعَ دینَهُ بِدُنیا غَیرِه»
بدبخت ترین مردم کسى است که دینش
را بدنیاى دیگرى بفروشد
نباشد از آن بخت برگشته تر
نه مفتون و مغبون و سرگشته تر
که دینش فروشد بدنیاى غیر
نباشد ورا در خط خیر سیر
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م الف زائر
مولا علی ع
201 «اَفقََرُ النّاسِ مَن قَتَّرَ عَلى نَفسِهِ مَعَ الغَنى وَ
السَعَةِ وَ خَلَّفهِ لِغَیرهِ»
فقیرترین مردم کسى است که با وجود توانگرى
و وسعت بر عائله اش تنگ گیرد و مالش
را براى وارثش بگذارد
نداراتر از آن نباشد کسى،
که باشد ورا مال و ثروت بسى
ولى تنگ گیرد بر اهل و عیال
بارث او گذارد همه پول و مال
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م. الف زائر
مولاعلی ع
200 «اَخزَم ُالنّاسِ رَأیَاََ مَن اَنجَزَ وَعدَهُ وَ
لَم یُؤَخِّر عَمَلَ یَومِهُ لَغِدهِ»
دور اندیشترین مردم کسى است که به وعده
خود وفا کند و کار امروزش را براى فردا نگذارد
نباشد از آن دور اندیش تر،
نه در راه عقل و خرد پیش تر،
کز امروز کارش بفردا نماند
وفا را به پیمان بآخر رساند
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
199 «ابخل النّاس من بخل بالسّلام»
بخیلترین مردم کسى است که از سلام
دادن امساک ورزد
چو کس بخل ورزد بذکر سلام
نباشد بر او آدمیّت تمام
، بر او چیره اهریمن نخوت است
سکوتش نه از سستى و رخوت است
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاءالله مجدی
=
گردآوری: م.الف زائر
مولاعلی ع
198 «اَوّلُ المُروَّةِ طَلاقَةُ الوَجهِ وَ اخِرُها اَلتَّودُّد»
جوانمردى اوّلش گشاده روئى و آخرش
دوستى با مردم است
جوانمرد را چهره خندان بود
به برخورد همواره شادان بود
کشد کارش آخر بمهر و صفا
تو را نیمه ره نسازد رها
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری: م.الف زائر