مولاعلی ع
215 «آفَةُ اللُّبِّ اَلعُجبُ»
خودپسندى آفت خرد است
بود آفت عقل، عجب و غرور
شود خودپسند از ره راست دور
گریزند از او جمله یاران او
نماند کس از غمگساران او
=
کتاب هرارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
214 «آفَةُ العِلمِ تَرکُ العَمَلِ»
آفت دانش بکار نبستن آن است
بود آفت علم، ترک عمل
کجا تکیه کردن توان بر امل
عمل میوه علم و دانش بود
چه بهتر که اندر فزایش بود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
213 «آفَةُ العامَّةِ العالِمُ الفاجِر»
عالم زشتکار بلاى همگانى است
بود آفت خلق در روزگار
همى عالم غافل زشتکار
چو مردم کنندى باو اقتدا
نباشند از کید و مکرش رها
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولا علی ع
212 «آفَةُ النُجّحِ الکَسَلُ»
آفت رستگارى کسالت و کاهلى است
بود آفت کامیابى کسل
سلامت بکوشش بود اى دغل
تو را بهتر از کار سرمایه چیست
عمل را برادر همانند نیست
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
211 «آفَةُ النّفسِ الوَلَهُ بِالدّنیا»
دلباختگى بدنیا آفت نفس آدمى است
بود آفت نفس، دنیاى دون
کند حب این پیر زالت زبون
نماند بکس تا سحر این عروس
اگر بیش خواهیش گردد عبوس
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر