مولاعلی ع
329 «بِالجودِ یُبتَنىَ المَجدُ وَ یُجلَبُ الحَمدُ. بِالإطماعِ
مولاعلی ع
328 «بِالوَرَعِ یَتَزَکَّى المُؤمِن»
مؤمن با پارسائى بتزکیه نفس
نایل مىگردد.
بود مرد مؤمن اگر پارسا،
کند حبّ دنیاى فانى رها
بتهذیب اخلاق نایل شود
بایمان و اسلام، کامل شود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطا ء الله مجدی
=
گرد آوری : .م .الف ز ائر
مولاعلی ع
327 «بَذلُ الوَجهِ اِلىَ اللِّئام ِاَلمَوتُ الأَکبَرِ»
بزرگترین مرگ آبرو پیش ناکسان ریختن است.
ترا آگه از موت اکبر کنم
توانم اگر، دفع این شر کنم
بر ناکسان، ریختن آبروى
مولا علی ع
326 «بِالإِحسانِ یَستَرَقُّ الرِِّقابُ. بِالِإفضالِ تَستُرُ العُیوبُ»
گردنها با نیکى به بند کشیده می شوند. بخشش
عیبها را مى پوشد.
باحسان توانى کشیدن ببند
ز مخلوق، گردن تو اى هوشمند
شود عیبهایت ببخشش نهان
بمدحت گشایند مردم زبان
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : .م .ا لف زائر
مولاعلی ع
325 «بَرَکَةُ المالِ فِى الصَّدَقَةِ»
برکت مال در صدقه است.
تو را صدقه اموال افزون کند
گرفتارى از خانه بیرون کند
اگر باغبان فضله رز برد،