مولاعلی ع
449 «رَحِمَ اللهُ امرَءَ اَحیى حَقّاََ وَ اَماتَ باطِلاََ
و َدَحَضَ الجَورُ وَ اَقامَ العَدلَ»
خدا بیامرزد کسى را که حقّى را زنده کند و باطلى
را نابود سازد و ریشه ستم را بر کند
و عدل را بر پاى دارد
بیامرزد آن بنده را کردگار
که از ظلم و عدوان بر آرد دمار
کنده زنده حقّ را و کوشد بداد
دهد خرمن عمر باطل بباد
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف ز ائر
مولاعلی ع
448 «رَحِمَ اللهُ اَمرءََ اِتَّعَظَ وَ ازدَجَرَ وَ انتَفَعَ بِالعِبَرِ»
خدا بیامرزد کسى را که پند گیرد و از گناه باز ایستد
و عبرت آموز باشد
چو دورى کند بنده اى از گناه
ز هر عبرتى یاد او انتباه،
بیامرزد او را خداى کریم
شود هادیش در ره مستقیم
=
کتاب هزارگوهر
سید عطاء الله مجدی
=
گرد آوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
447 «رَدعُ النَّفسِ عَن الهوَى هُو الجِهادُ الأَکبرِ»
باز داشتن خود از هوى و هوس بزرگترین
جهاد است
کنم آگهت از جهادى بزرگ
نه چون حمله با چنگ و دندان بگرگ
بود جنگ با دیو نفس شریر،
مر او را به خوارى نمودن اسیر=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
446 َ«رَضىَ بِالذُّلِّ مَن کَشَفَ ضُرّهُ لِغَیرهِ»
کسى که سختى و بد حالى خود را بر دیگرى
آشکار کرد دل بخوارى سپرد
به کس حالت زار خود را مگو
مکن هیچ از رنج و غم گفتگو
چو گویى به خوارى رضا داده اى
بدو آبرو، بى بها داده اى=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرد آوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
445 «رُدَّ الحَجَرَ مِن حَیثُ جاءَکَ فَإِنُّه
لا یَرُدِّ الشَّرَّ اِلّا بِالشّرِّ»
اگر از جائى به تو سنگى رسد آنرا بهمان جا
بازگردان، زیرا بدى جز با بدى دفع نمى شود
چو کس رنجه کردت بپرتاب سنگ،
بر او باز گردان تو آن را بجنگ
تو را دفع فاسد بافسد، سزا است
بدى را برادر نه نیکى جزا است
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
-
گرد آوری : م.الف ز ائر