مشاعره 248
به یک بامژه هایت دل من مشغول است
میله های قفسم رانشمارم جه کنم ؟
سیدحسن حسینی
=
مکن ای دل هوس سلسله ی زلف بتان
که از ا ین سلسله آثارجنون می آید
عارف قزوینی
=
دانی که درمیانه ی ما بت پرست کیست
درمسجدآن کسی که زروی ریا رود
نوااصفهانی
=
دانی گره زکارکه گردد هماره باز
آن کس که گشت خلق خدا راگره گشای
محسن یاعی
=
یک تیردعا گربه خطاکارگر افتد
شک نیست که آتش به دل خشک وترافتد
لاادری
=
دایم گل این بستان شاد اب نمی ماند
دریاب ضعیفان رادروقت توانائی
حافظ
=
یک جهان برهم زدم وزجمله بگزیدم تورا
من چه می کردم به عالم گرنمی دیدم تورا؟
فیاض لاهیجی
=
آن کس ازدزد بترسد که متاعی دارد
عارفان جمع نکردند وپریشانی نیست
سعدی
=
توازسلاله سوداگران کشمیری
که شال نازتورا شاعری خریداراست
محمدسلمانی
=
توازقبیله خوبان سست پیمانی
من ازجماعت عشاق سخت پیوندم
فروغی بسطامی
=
گردآور ی: م.الف ز ائر