مشاعره 169

مشاعره 169

رستگارانی که د رعالم مبرا می روند

رحمت حقند ودرراه تولی می روند

خانم ادیب سلطانی ( صبور)

=

دلم درسینه می رقصد چو بوئی ازدیارآید

ولی دیداریوسف ا زشمیم پیرهن خوشتر

محمد قهرمان

=

رستگاری درسبک باری ست گفتم بارها

جهدی ای دل تاسبک بندی تو بارخویش را

سیدعلی قدرت

=

آنجنان خوب ولطیف است  که هنگام وصال

بازماند  دهن ازبوسیه زدن بردهنش

روزبه خوئی

=

شب تیره ازتیغ رخشان کنــــــــــــــــم

به آور گه برسرافشـــــــــــــــــان کنم

فردوسی

=

مرغ صیاد توام افتاده ام دردام عشق

یابکش یادانه ده یاازقفس آزادکن

لاادری

=

نسیم صبح خبر می دهد که درگلزار

گلی نمانده که اش جهره ارغوانی نیست

دکتر حمیدی شیرازی

=

تادرطریق مهرووفا پانهـــــــــــــــــــاده ایم

مستانه پای برسر دنیا نهــــــــــــــــــاده ایم

اسماعیل حاکمی

=

مرغ محبتم من , کی آب و دانه خواهم

بامن یگانگی کن , یاریگانه خواهم

معینی کرمانشاهی

=

مرغول رابرافشان یعنی برغم سنبل

گردچمن بخوری  همچون صبا بگردان

حافظ

=

گردآوری : م .الف زائر