مشاعره 165

مشاعره 165

دلم ازسلسله زلف تو دارد گله ها

گله زین سلسله بکنم یانکنم

اعتماد پریشان

=

مرغ دلگیرم و کنج قفسی می خواهم

که غریبانه سرخویش کشم درپرخویش

عاشق اصفهانی

=

شب تاریک وبیم موج وگردابی چنین هایل

کجادانندحال ما سبکبالان ساحلــــــــــها

حافظ

=

آنجاکه جهل مایه تمکین وسروری است

باید به روز مردم دانا گریستــــــــــــــن

جواهری وجدی

=

نسیم خواب زخود برد چون مرا, نگهم

گلی نچید به ازبی خودی زگلشن خواب

سهراب  سپهری

=

باتهیدستی قناعت کن که نــــــــــــــی

بی نوا گــــــــــــــردد چو پرشکر شود

صائب

=

دلم ازسینه به تنگ است خدایا برهان

هرکجا درقفسی مرغ گرفتاری هست

حالتی ترکمان

=

تاخیال گریه کردم یاررفت

این غزال ازبوی خون رم می کند

صائب تبریزی

=

دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت

ولی اجل به  ره عمر , رهزن امل است

حافظ

=

تاداشتیم چون سرو یک پیرهن دراین باغ

ازگرم وسرد عالم پروا نبود مـــــــــــا را

صائب

=

گردآوری : م .الف زائر