مشاعره 157

مشاعره 157

نرگس همه شیوه های مستی

ازچشم خوشت به وام  دارد

حافظ

=

دل زدستم برده اند اما نمی دانم که برد

غمزه بر ابرو اشاره می کند ابرو به چشم

بهارشیروانی

=

مردمی هرگز زچشم اوندیدم گرچه من

می کشم روغن به زور جذبه ازبادام خشک

صائب

=

کارزلف تست مشک افشانی عالم ولی

مصلحت را تهمتی برنافه چین بسته اند

حافظ

=

دل زرعنایان باغ دهر برکندم که نیست

چزدورنگی ودوروئی درگل رعنای او

علیشیر نوائی

=

وصال روی تو بعد ازفراق دانی چیست ؟

صباح معدلتی , درپی شب  ستمی

وحید دستگردی

=

یابیا کن دل زخون چون نارونفع خلق شو

ورنه رخ رارنگ ده بی دفع وچون گلنار باش

سنائی

=

شب بهار مده فرصت پیاله زدست

چراغ لاله چو در لاله زار می سوزد

فیض کاشانی

=

دل زغزال می برد نرگس دلنواز تو

طعنه به ابر می زند دیده اشکبارمن

رحمان ندائی

=

نروی ازدل و ودل از  غم عجران خون شد

چه بلائی توکه دل خوش نشد آنی زتو مارا

فد ائی

=

گردآوری :  م .الف . زائر