مشاعره 109

مشاعره 109

درونت  حرص نگذاردکه زر بردوستان پاشی

شکم خالی چونرگس باش تا دستت درم گردد

سعدی

=

درون جامه اگر موبه مومرابشکافی

نمی شود سرموئی به غیرمهر تو پیدا

طلعت اصفهانی

=

آغوش برویم بگشا بهر نوارش

چون ازسفر دور ودرازآمده ام من

صالح صابر

=

نخل ترت درپیرهن  چون نیشکر شد پرشکن

محکم مبند ای سیم تن بند قبارابیش ازاین

محتشم کاشانی

=

نخل تنهائی من میوه فراوان دارد

نیست چون بی ثمران حاجت پیوندمرا

صائب

=

آغوش تو ای دوست درباغ بهشت است

یک شب به درآی ازخود وبرمن بگشایش

حسین منزوی

=

شانه کمترزن که ترسم تارزلفت بشکند

تارزلف توست اما رشته جان من است

نیاز اصفهانی

=

تورابه دل غم بی همزبانی  شمع است

مگر حکایت پروانه رانمی دانــــــــــــــی

رضاثابتی

=

یک جهان شوخی به یک عالم حیا آمیختند

کان دورعنا نرگس از بستان حسن انگیختند

محتشم کاشانی

=

درون خانه خود هرگداشهنشاهی است

قدم برون منه ازحد خویش وسلطان باش

صائب تبریزی

=

گردآوری : م. الف زائر