کتاب هزارگوهر کلمات گهربار مولاعلی ع - ازشماره 172


مولاعلی ع 



172 «اَفضَلُ السَّخاء اَن تَکونَ بِمالِکَ مُتبَرِّعاََ 

وَ عَن مالِ غَیرِکَ مُتَوَرِّعاََ» 

برترین بخشش آنست  که مال خودت را در راه 

خدا ببخشى و از مال دیگران بپرهیزى 

   چو در راه خشنودى کردگار


    کنى ثروت خویشتن را نثار

 بپرهیزى از مال مردم اگر

 بود بهترین بخشش اى خوش سیر
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر


کتاب هزارگوهر کلمات گهربار مولاعلی ع - ازشماره 171


مولاعلی ع 


171 «أَعظَمُ الحِماقَةِ اَلاختیالُ فىِ الفاقَةِ»


 بزرگترین نادانى تکبّر در حال فقر است

    گدا گر تکبّر کند احمق است

    بسى دور از راه و رسم حق است


 نه از دیگرى شاید، این خوى بد‏ 


گریزان بود هر کس از بوى بد


=

کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی

=

گردآوری : م.الف  زائر



کتاب هزارگوهر کلمات گهربار مولاعلی ع - ازشماره 170


مولاعلی ع 


170 «أَعظَمُ النّاسِ سُلطاناََ عَلى نَفسهِ مَن 

قَمَعَ غَضَبُهُ وَ اَماتَ شَهوَتُهُ»

 مسلّط ترین شخص بر نفس خود، کسى است 

که خشمش را سرکوب کند و شهوتش را بکشد

    چو کس ریشه شهوت و خشم و کین

    برون آرد از دل به نیروى دین‏،

 چنو نیست بر نفس خود چیره کس‏

 بهر چیز، او را بود دسترس

=

کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی

=

گردآوری : م.الف زائر



کتاب هزارگوهر کلمات گهربار مولاعلی ع - ازشماره169


مولاعلی ع 



169 «أَعظَمُ النّاسِ ذُلّاََ الطّامِعُ الحَریصُ المُریبُ»

 خوارترین مردم شخص طمعکار حریص 

بد گمان است. 


   نباشد کسى خوار چون آزمند

    که باشد بشکّ اندر از چون و چند

  نه پرهیز باشد ورا از حرام

نه اندیشد او هیچ از ننگ و نام‏

=

کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی

=

گردآور ی: م.الف .زائر



کتاب هزارگوهر کلمات گهربار مولاعلی ع - ازشماره 168


مولاعلی ع

 

168 «اَحسنُ الکَلامِ ما لا تَمُجُّهُ اِلأذانُ

 وَ لا یَتعُبُ فَهمُهُ الاَفهامَ» 

بهترین کلام آن است که بر گوش سنگین نیاید 

و فهم از درک آن عاجز نباشد 

   چو سنگین نیاید کلامى بگوش

    بود درکش آسان بفهم و بهوش

نکوتر نجوئى تو از آن کلام

تو را باید این گونه باشد مرام

=

کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی

=

گردآوری : م.الف زائر