مولاعلی ع
مولاعلی ع
171 «أَعظَمُ الحِماقَةِ اَلاختیالُ فىِ الفاقَةِ»
بزرگترین نادانى تکبّر در حال فقر است
گدا گر تکبّر کند احمق است
بسى دور از راه و رسم حق است
گریزان بود هر کس از بوى بد
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
170 «أَعظَمُ النّاسِ سُلطاناََ عَلى نَفسهِ مَن
قَمَعَ غَضَبُهُ وَ اَماتَ شَهوَتُهُ»
مسلّط ترین شخص بر نفس خود، کسى است
که خشمش را سرکوب کند و شهوتش را بکشد
چو کس ریشه شهوت و خشم و کین
برون آرد از دل به نیروى دین،
چنو نیست بر نفس خود چیره کس
بهر چیز، او را بود دسترس
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
169 «أَعظَمُ النّاسِ ذُلّاََ الطّامِعُ الحَریصُ المُریبُ»
خوارترین مردم شخص طمعکار حریص
بد گمان است.
نباشد کسى خوار چون آزمند
که باشد بشکّ اندر از چون و چند
نه پرهیز باشد ورا از حرام
نه اندیشد او هیچ از ننگ و نام
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآور ی: م.الف .زائر
مولاعلی ع
168 «اَحسنُ الکَلامِ ما لا تَمُجُّهُ اِلأذانُ
وَ لا یَتعُبُ فَهمُهُ الاَفهامَ»
بهترین کلام آن است که بر گوش سنگین نیاید
و فهم از درک آن عاجز نباشد
چو سنگین نیاید کلامى بگوش
بود درکش آسان بفهم و بهوش
نکوتر نجوئى تو از آن کلام
تو را باید این گونه باشد مرام
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر