مولا علی ع
565 «عَجِبتُ لِمَن عَرَفَ دَواءََ دائِهِ فَلا یَطلُبُهُ
وَ اِن وَجَدَهُ لَم یَتَداوَبِهِ»
عجب دارم از کسى که دواى دردش را مى شناسد، لیکن
آن را نمى جوید و اگر مى جوید چرا خود
را با آن مداوا نمى کند
شناسد چو کس داروى درد خویش
نجوید مر آن را ولى هر چه بیش
، و گر یابد آن را نبندد بکار،
، عجب باشد از آن سیه روزگار
==
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرد آوری : م .الف زائر
سلام ... خوشحال میشم به فروشگاه من سر بزنید