مشاعره عاشورائی 17

مشاعره عاشورائی 17

تب وخطبه ی زنیب وروح عشق 

صدای دل سرخ ومجروح عشق 

فرح بازدار

=

قاصد کوفه کدام است چه باشد خبرش

گرچه پیدا خبر بدبود ازچشم ترش 

وصال شیرازی

=

شدوحشتی که شورقیامت به بادرفت 

چونچشم اهلبیت برآن کشتگان فتاد

محتشم کاشانی

=

درمان خماری  همه درکف عباس

جزدیده ی سینا که به گیسوی حسین است

سیناآقاجانی 

=

ترجیع دردرازگریزی که ازتو داشت

سرمی زند هنوز به سنگ ندامت آب 

خسرواحتشامی 

=

بادوقبله درره توحید نتوان رفت راست

یارضای دوست  باید یاهوای خویشتن

سنائی 

=

نوح باآن رتبه کایمن بود ازقهرخدا

حاش لله زین عزاباچشم طوفان زاچه کرد

وصال شیرازی 

=

دریاتمام سوزدلش رابه آب داد

صحرابه تشنگان قدح آفتاب داد

عباسعلی اویسی

=

دریکی صف کشتگان ببینی به تیغی چون حسین 

دردگر صف خستگان بینی به زهری چون حسن

سنائی غزنوی 

=

نوحه گردرعزای او شب وروز

فلک ودیو ودد , بنی آدم 

فرصت شیرازی 

=

گردآوری :  م.الف زائر