مشاعره 204

مشاعره 204

تالب گشود غنچه سر خود به باد دا د

ای آفتاب دم به نسیم سحر مزن

همائی

=

نصیحتی کنمت بشنو وبهانه مگیر

هر انچه ناصح  مشفق بگویدت بپذیر

حافظ

=

رشکم آید به چشم خود گاهی

که چنین خیره برتو می نگرد

معینی کرمانشاهی

=

دوش برگردن من  سلسله ازموی تو بود

دلم آشفته ترازموی تو برروی تو بود

افسراصفهانی

=

د وش به خواب دیده ام روی ندیده تورا

وزمژه آب داده ام باغ نچیده تو را

=

آن دم که دل به عشق دهی خوش دمی بود

درکارخیرحاجت هیچ استخاره نیست

حافظ

=

تالحظه بوسیدن او فاصله ای نیست

ای مرگ , به قدرنفسی دست نگه دار

فاضل نظری

=

رشکم زگفتگوی توخاموش می کند

نامت نمی برم که دلم گوش می کند

سلیم شاملو

=

دوش  جون ازسرزلف تو گذرداشت نسیم

تاسحر بوی گل ولال وریحان آمد

تقی فضلی

=

دوش درحلقه ما قصه گیسوی تو بود

تادل شب سخن ازسلسله موی تو بود

حافظ

=

گردآوری : م.ا لف زائر