مشاعره 199

مشاعره 199

یارب این آتش سوزان زکجا شعله گرفت

که وجودم همه چون شمع سحر درشرراست

علیرضاتبریزی

=

تاکه دست التجابر حلقه ی آ ن درزدم

دست من ببریده بادا گر دردیگر زدم

عبدالله صالحی

=

مست عشق ویم ازپاوسرم نیست خبر

دوست رادرهمه اشیاء نمایان بینم

علینقی امین سبزواری

=

مستغرق یادتو چنانم شب وروز

کزیاد توام نیزنمی آیم یـــــــــاد

محمود کاشی

=

دوست خواهی ست به تعبیرتو یاخودخواهی

درقفس عاشق آواز قناری بودن ؟

حسین منزوی

=

نشان عهد ووفانیست  درتبسم گل

بنال بلبل بیدل که جای فریاد است

حافظ

=

تاکه راز دل محنت زده ام فاش نگردد

نتوانم کشم ازسینه پرسوز خود آهی

عبدالرحمن فرامرزی

=

یارب این بوی خوش ازروضه جان می آید

یانسیمی ست  کزا ن سوی جهان می آید؟

مولوی

=

دوست دارم آفتاب چشمه های روشنت را

بالاخص آن قله های ناگهان تابیدنت را

سیدحسن حسینی

=

آنچه ازمائده فیض دراین نُه طبق است

رزق جمعی است کهدرپرده شب بیدارند

صائب

=

گردآور ی: م .الف زائر