مشاعره 141


مشاعره 141

دل بلبل زباغ افشانی مرغ سحر خون شد

که می دانست توام صبح وصل وشام هجران را

غبارهمدانی

=

آمد مسیح ومرده صدساله زنده کرد

اما نگه به سوی من محتضر نکرد

امان الله خان صوفی

=

دل به ابروی مهی  دادم ودیدم که هلال

ازغمش زاربود ,پشت فلک هم خم ازاوست

وفای نوری

=

تاب نگاه شمع رخش چون نداشتم

بی تاب تر  ز اشک فتادم به دامنش

گلچین معانی

=

شب آمد یکی پرده آبنوس

بپوشید برچهره  سندروس

فردوسی

=

ساقیا آمدن عید مبارک بادت

وان مواعید که کردی مرواد ازیادت

حافظ

=

تابوت من  زتاک وکفن هم زبرگ تاک

درمیکده به باده مرا شستشو کنید

فیض کاشانی

=

دل به امیدروی او همدم جان نمی شود

جان به هوای کوی او خدمت تن نمی کندچ

حافظ

=

دل به تدبیر برآن زلف چو شبگیر افتاد

وای برحالت دزدی که شب گیر افتاد

عارف قزوینی

=

دل به جان آمد زغم ای جان والا همتی کن

عمر کوته چند بابی حاصلی دمساز کردن

احمد علی دوست

=

گردآوری : م. الف زائر



نظرات 1 + ارسال نظر
نیلوفر یکشنبه 18 مرداد‌ماه سال 1394 ساعت 22:00 http://iedeall.mihanblog.com/

درود دوست من شاد باشی و سبز . به روزم.
65188

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد