مشاعره 133


مشاعره 133

د گرم دیده گریان ودل نالان نیست

که تب لاله رخم بالب خندان آمـــــد

تقی تفضلی

=

دل آگاه درپیری زغفلت  بیشتر ترسد

که وقت صبح اکثرشبروان راخواب می آید

صائب تبریز ی

=

دل آگاه من ازدود حسد تیره نگشت

بد سگالان مرازین سخن  آگاه کنید

بدیع الزمان فروزانفر

=

دلابسوز چو سودای زلف  او داری

کسی به خانه تاریک بی چراغ نرفت

شاهی سبزواری

=

توئی درگلشن وبرزن  توئی درخوبی وحشمت

گل حمرابت رعنا مه انور شه کشـــــــــــور

جامی

=

رای روشن زبزر گان  کهن سال طلب

آب هاصاف درایام خزان می گردد

صائب تبریز ی

=

دلابه لعل لبش لب نبردی ازسرحسرت

توراچه شد که به سرچشمه بقا نرسیدی

عباس فرات

=

یک لحظه ازنگاه تو کافیست تا دلم

سوداکند دمی به همه جاودانه ها

قیصرامین پور

=

آمد صبا عبیرفشان تازکوی دوست

گل درچمن دمید سحرگه چو روی دوست

د کترجلال بهی زاد

=

توئی  شیرین ومن فرهـــــــــــاد درکوی وفا اخر

برآرد تیشه جورت دمارازجان شیرینـــــــــــــم

زرگر اصفهانی

=

گردآوری : م.. الف زائر


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد