مولاعلی (ع) - 799

مولاعلی (ع) - 799

عَحِبتُ لِلبَخیلِ یَستَعجِلُ بِالفَقرالذّی مِنهُ هَروبُُ وَیَفوتُهُ الغِنیَ

الذّی اِیاهُ طَلَبَ فَیُعیشُ فی الدّنیا عَیشَ الُفقراءِ وَ یُحاسِبُ

فیِ الاخِرَهِ حِسابَ الاَغنیاءِ.

درشگفتم ازبخیل که بادارائی خودبه سوی فقری که ازآن گریزان

است می شتابد وآن دارائی  راکه خواهان است ازدست

می دهد , دردنیا زندگی فقرارادارد ودرآخرت حساب اغنیا

راازاو می خواهند.

I am surprised of an avaricious man who , despite

his wealth , lives in poverty  of which he is afraid 

and loses a luxurious like for which he is eager. He

is like a poor man in this world and will be

judged as a rich man in the other.

دارم عجب ازلئیم بدبخت که خواست

داراباشد ولیک مانندگداست

درحشرحساب اغنیارو خواهند

هرچندکه اندرین جهان چو ن فقراست

=

ترجمه شعری وانگلیسی

ابوالقاسم حالت

=

گردآوری : م.الف زائر